മല്ലൂസ് സ്റ്റോറീസിലേക്ക് സ്വാഗതം .രചന ശ്രീജിത്ത് പന്തല്ലൂർ. മൂകാംബികയെ തൊഴുത് മടങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിന് വലിയ ആശ്വാസമായിരുന്നു. അതും സാധിച്ചു ഇനി തീർക്കാൻ ആഗ്രഹങ്ങളും മോഹങ്ങളും ഒന്നുമില്ല. അല്ലെങ്കിലും അൻപതാം വയസ്സിലേക്ക് കാലൂനീ കഴിഞ്ഞാൽ തനിക്കിനി എന്ത് മോഹങ്ങൾ. ഇതുവരെ ഉള്ളതുപോലെ തന്നെ ആർക്കും ഭാരമാകാതെ ആർക്കെങ്കിലും സഹായമായി ശിഷ്ടകാലം കഴിയണം അത്രതന്നെ .നവരാത്രി ആഘോഷങ്ങൾ നടക്കുന്നതിനാൽ നല്ല തിരക്കുണ്ട് തിരക്ക് ഇനിയറാനാണ് സാധ്യത .അതിനു മുൻപേ ഇവിടം വിടണം. ഇപ്പോൾ പോയാൽ അധികമായി മുൻപേ നാട്ടിലെത്താം. അല്ലേലും വൈകിയാൽ എന്ത് കാത്തിരിക്കാൻ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ഉള്ളവരല്ലേ നേരത്തെയും കാലത്തെയും പറ്റി വേഴാതിപ്പെടേണ്ടതുള്ളൂ..
ലോഡ്ജ് മുറിയിലേക്കുള്ള യാത്രക്കിടയിലാണ് എതിരെ വരുന്ന തീർത്ഥാടകർക്കിടയിൽ മിന്നായം പോലെ മുഖം കണ്ടത്. ഇത് അവളല്ലേ മാളവിക, തന്റെ മാളൂട്ടി… കൂടെ മക്കളും മരുമക്കളും പേരക്കുട്ടികളും ഒക്കെയുണ്ട് തന്നെ കണ്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു… കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ ശ്രീയേട്ടാ എന്നാ വിളിയോടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നേനെ. ആ പഴയ പട്ടുപാവാടക്കാരിയെ പോലെ. മുറി വെക്കേറ്റ് ചെയ്യാൻ തോന്നിയില്ല നേരെ കട്ടിലിലേക്ക് മലർന്നു..
ശരിയാണോ തന്റെ ജീവിതം സഫലമാണോ ചെയ്തുതീർക്കാത്തതായി ഇനിയും പലതുമില്ലേ…ബലി കഴിക്കേണ്ടി വന്ന തന്റെ മോഹങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നില്ലേ മാളൂട്ടിയോടുള്ള ഇഷ്ടവും… ഈ ജീവിത സായാഹ്ന വേളയിൽ കാത്തിരിക്കാൻ നാളെകളില്ലാതെ തനിക്ക് ഓർത്തിരിക്കാൻ ഇന്നലെകൾ മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ… സുഖമുള്ള ആ നൊമ്പര ചുഴിയിൽ വെറുതെ ഒന്നു മുങ്ങിനിവരാം മാളവിക എന്ന എന്റെ മാളൂട്ടി…..തൻറെ ബന്ധവും അയൽക്കാരിയും കളിക്കൂട്ടുകാരിയും ആയിരുന്നവൾ.