മല്ലുസ് സ്റ്റോറീസിലേക്ക് സ്വാഗതം രചന അമ്മു സന്തോഷ് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ തിരക്ക് കുറവായിരുന്നു ട്രെയിൻ ലേറ്റ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലേ. അടുത്തിരുന്ന പുസ്തകം വായിക്കുന്ന ആളോട് എലീന ചോദിച്ചു. ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഒന്നു കണ്ണുയർത്തി അവളെ നോക്കി ഒന്ന് മൂളി. അവിടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ടു അവൾ പെട്ടെന്ന് വല്ലാതെയായി മുഖം താഴ്ത്തി വീണ്ടും പുസ്തകത്തിലേക്ക് നോക്കേണ്ടാ നോക്കണ്ട എന്ന് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കരുത് എന്ന് കരുതുന്നു അങ്ങോട്ടേക്ക് തന്നെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ അയാളുടെ വർഷത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി പുസ്തകത്തിലേക്ക് ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ വീഴുന്നത് കണ്ട് അവൾ പെട്ടെന്ന് നോട്ടം മാറ്റി.
ഉള്ളിൽ എന്താ വേദന അറിഞ്ഞതുപോലെ ഇതാണ് തന്റെ കുഴപ്പം ആര് കരഞ്ഞു കണ്ടാലും കരച്ചിൽ വരും ആണുങ്ങൾ കരയുന്നത് അധികം കണ്ടിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ അതും കരച്ചിൽ വരും അയാൾ ഇനി ആ പുസ്തകം വായിച്ച് കരയുന്നതാകുമോ. ആണെങ്കിൽ തന്റെ കരച്ചിൽ വെറുതെ ആയിപ്പോകും. അവൾ കലങ്ങിയ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചു ഇനി നോക്കുന്നില്ല എവിടുന്ന് തീരുമാനമെടുത്താൽ അതേപോലെ നടപ്പിലാക്കുന്ന ഒരു കക്ഷി.
അവൾ വീണ്ടും നോക്കി അയാൾ പുസ്തക വായന ഒക്കെ നിർത്തി ദൂരേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് തന്നെ ഇരിക്കുന്നു പാവം ആരെങ്കിലും മരിച്ചു കാണുമോ ചോദിച്ചു നോക്കിയാലോ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട ഇതുപോലെ അയാളുടെ ആരെങ്കിലും മരിച്ചാൽ തനിക്ക് എന്താ അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്നുള്ളതാണ് പൊതുവേ നമ്മൾ മലയാളികളുടെ കുഴപ്പം ആരെങ്കിലും കഞ്ഞാൽ ഒരു പരിചയവും ഇല്ലെങ്കിൽ കൂടി എന്തിനാ കരയുന്നത് എന്ന് ചോദിക്കാത്ത ഒരു മലയാളി ഉണ്ടാകില്ല.