പഴയ പറ്റ് മുഴുവൻ തീർക്കാതെ പരിപ്പ് പോയിട്ട് ഉപ്പിന്റെ പൊടിപോലും എന്റെ മുഖത്തുനോക്കി ഉച്ചത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്. അഭിമാനം എന്ന വാക്കിൻറെ അർത്ഥം എന്തെന്ന് അറിയാത്ത എൻറെ ബാല്യം പോലും തലകുനിച്ച് അവിടെ നിന്നു പോയ നിമിഷമായിരുന്നത് അച്ഛൻ വന്നിട്ട് എല്ലാം കൂടെ ഒരുമിച്ച് തരാമെന്ന് ഇടറിയ ശബ്ദത്താൽ ഞാൻ ഒരു വിധം പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു വരുന്നത് ഞാൻ കുറെ കണ്ടിട്ടുള്ളതാണല്ലോ എന്നും പറഞ്ഞുള്ള പരിഹാസം ശരിയായിരുന്നപ്പോൾ ആ മുഖത്ത്. അമ്മയ്ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി പെങ്ങന്മാർക്ക് വേണ്ടി ഉള്ളതെല്ലാം ഇതിനപ്പുറം അനുഭവിക്കേണ്ടി വരും എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
വെള്ളത്തിലിട്ട് അടുക്കള വാതിലുടെ അമ്മ പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു പറമ്പിന്റെ മൂലയിലെ വള്ളിപ്പടപ്പുകൾക്കിടയിൽ ആ കണ്ണുകൾ എന്തിനുവേണ്ടി പരതുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു പ്രതീക്ഷിച്ചത് കണ്ടെത്തിയത് പോലെ ആ കണ്ണുകൾ ഒരിടത്ത് തന്നെ എന്നതും ഞാൻ കണ്ടു. കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നത് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല വെള്ളത്തിലിട്ട് നന്നായി കഴുകിയിട്ട് എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടി കുരു അരിഞ്ഞത് പരിപ്പിന്റെ കൂടെയിട്ട് അടുപ്പത്തുവച്ചു അന്നത്തെ ചോറിനുള്ള കറിയാണ് അത് ഒരു കൂമ്പിൽ കറി ഒഴിച്ചതെന്ന് മുടിയിൽ ഒന്ന് തലോടി പറഞ്ഞു മോനെ കഴിക്ക് എന്ന്.
ചോറും കറിയും കൂട്ടിക്കുഴച്ച് ഒരു ഉരുളയെടുത്ത് വായിൽ വെക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാതെ പേടി തോന്നി അദ്ദേഹം മുഴുവൻ ചൊറിയുമെന്ന് ഓർത്ത് ഞാൻ കരയാൻ തുടങ്ങി അതുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഇനി നമുക്ക് ജീവിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് പറഞ്ഞ് തീർത്തു പിടിച്ചു തന്നു ഓരോ ഉരുള ചവച്ചരക്കുമ്പോഴും എനിക്ക് അതിനുള്ള ദേഷ്യവും ഭയവും കൂടിക്കൂടി വന്നു.
കഴിക്കുന്നതിൽ നിലത്തുവീണ എന്റെ കണ്ണുനീർ തുള്ളികളിൽ ഒക്കെയും പരിഹാസം തുറിക്കുന്ന മുഖം തെളിഞ്ഞ് കാണാമായിരുന്നു. പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഞാൻ പോയില്ല ദൂരെ നിന്ന് കാണുന്നതുപോലും എനിക്ക് ഭയമായിരുന്നു. ബാക്കി സ്റ്റോറി അറിയാൻ വീഡിയോ മുഴുവൻ ആയി കാണുക.